daha çok düşünebiliyor muyum acaba diye
çok merak ediyorum :))
Kendime
bile ser verip sır vermiyorum :)
Yazgı
denen o görünmez yazıyı düşünüyorum bir kaç gündür...
Bazen
engel olamıyoruz hayatın akışına özelliklede ben...
Söyleyeceklerim
var ama konuşamıyorum, çığlıklarım var içimde ama sesim çıkmıyor,
hep susmayı tercih ediyorum ,kırgınlıklarım var, dileklerim var kalbimin derinlerinde, özlemlerim
ve heyecanlarım ve heveslerim, meraklarım da var..
var da
var..
Karşıma
yollar çıkıyor ama ben seçim yapmaktan kaçıyorum, belkide yoluma çıkan yol arkadaşlarım
yeterince cesaret, güven vermiyor bana ve bende korkuyorum ve küsüveriyorum o
zaman herkese,
Kader
deyip devam yola, umut hiç bitmiyor ve yeni yeni yollar çıkıyor karşıma..
ve bir teselli sarıyor tüm benliğimi,
"
Ve mutlaka Rabbin yakında sana verecek (ihsan edecek) ,böylece sen razı
olacaksın."
Duha
Suresi -5. ayet
Aslında
bir bilseler avuç içi kadar mutluluk yetiyor bana :)
Sevgiyle
mutlu kalın :)