Anneannem..

BİRİCİĞİMİZ ANNEANNEME

Bir gün böyle bir yazı yazacağım hiç aklıma gelmemişti.

Sanki sevdiklerimiz hiç ölmeyecekmiş gibi yaşıyoruz ama öyle olmuyor..

Benim çocukluğumun da en mutlu anları anneannemin evinde geçenlerdi,

 2 katlı yeşil ev ve kayısı ağaçlarıyla dolu kocaman bir bahce, ellerimizi elbiselerimizi boyayan karadut, erik agaçları, beyaza boyanmış teneke kutulara dikilen rengarenk çiceklerle süslenmiş havuz, havuz başındaki pembe zakkum,kocaman yapraklı beyaz zambak,girişteki sedir, susam yapraklarıyla beslediğimiz tavuklar, tandırda yapılan ekmekler, sac börekleri, girişteki lambanın yanında yıllarca yaşayan kertenkele bay zırtlan ve ailesi, içinde ne var acaba diye merak ettiğimiz kiler, rengarenk porselen ve çinko tabakları üst üste kaydırarak dizligimiz raflar, tel dolap,  kış gecelerinde çıtırdayan sobanın tavana vuran aleviyle yaptığımız benzetmeler, gülüşmelerimiz, bembeyaz naftalin kokulu yorganlar, kuzineye atılan patates, kücük  odadaki  pencerenin önündeki şekerlik, çatı da ki eski plaklar, gazeteler, kitaplar,  çocukluğum, huzur, kuzenlerim..

Biz seni hep güzel hatırlıyoruz, annemizin annesi bizimde annemiz anneannemiz oldun..

Sen öyle güzel annelik yapmıştın ki yıllar geçtikce evlatların da sana özenle baktılar, her bayram bayramlığını annem diktirirdi öyle koyu renk falan giymezdin, rengarenk çicekli elbiselerin vardı..

Her gören imrenirdi elbiselerine, kızım aldı bunu bana der sevinirdin..

Hep güler, hep şükreder hiç isyan etmezdin,

Son nefesini vermeden birkac gün once bile nasılsın dediğimizde iyiyim yavrum derdin bizleri üzmemek için.. Allah ve annem hadi diyerek veda ettin..

O kadar bilgili ve calışkandın ki cok sey öğrettin anneme ,bana ve hepimize..

Bana bi hayat dersi verdin son aninda bile,

91 yıllık ömrünün özeti Allah ve anne oldu, aynı bir bebeğin ilk kelimeleri gibi, aynı bir bebeğin saflığı, huzuru, masumluğu  gibiydi ölümünde ..

Mekanın cennet olsun..

 22.03.2019 /21:10